BABAM ALMANCI: Orta gelirli bir ailenin çocuğuyum. Babam Almanya’ya giden birinci işçilerdendi. Türkiye’ye döndükten bir müddet sonra hayatını kaybetti. Biz baba yolu gözleyerek büyüdük. Beş kardeşiz. Anneme, babam okuma yazma öğretti, okumaya düşkün annemin gayretiyle biz de eğitim alabildik. Devlet okullarında okuduk. Çalışan, çabalayan herkes okuyabiliyordu, şimdiki üzere değildi. Soruların da çalınmadığı zamanlardı…
Taşçı, “Ali Koç’a, Koç bursu ile üniversiteyi okuduğumu söylediğimdeki memnunluğu inanılmazdı” dedi.
ÜÇ ÖĞÜN YEMEK MUCİZEYDİ: Dükkandan bozma bir yerde arkadaşım Vehbi’yle birlikte kalıp üniversiteye hazırlandım. Üç öğün yemek mucizevi bir şeydi. Gazi Üniversitesi Bağlantı Fakültesi’ni kazanıp Ankara’ya geldim. Siyasi nedenle öğrenci yurdu macerası daha birinci gece bitmişti, kalacak yerim de yoktu. Otogara gittim. AŞTİ yeni yapılmıştı. Üst katında pek kullanılmayan alanlar vardı. Gündüz okula gidiyor, bir yandan da iş arıyor, akşam da AŞTİ’ye dönüyordum.
AŞTİ’DE ÇAYCI OLDUM: Bir arkadaşıma “Birlikte konut tutalım mı?” dedim. “Ben teyzemde kalıyorum” karşılığını verdi. Ben de “Fakültede üzerini değiştirmeyen bir sen bir de ben varım” dedim. O akşam tekrar otogara gittim. Birisi çantasını yastık yapmış mizah mecmuası okuyordu. Bir baktım ‘teyzesinde kalan’ arkadaşım Ogün. “Bu otogar senin teyzenin mi?” diye sordum gülerek. Sonra onunla hoş mesken arkadaşlığımız da oldu, yoldaşlığımız da. Sonra AŞTİ’nin çay ocağında iş buldum. Termosla çay satıyordum. Keçiören’de gecekondudan bozma bir yer bulduk.
İlhan Taşçı, 9 kitabı okurla buluşturdu.
KİTAPLARIMI CERRAH TİTİZLİĞİ İLE YAZDIM
KOÇ BURSU İLE OKUDUM: Dereceye girerek üniversiteye girdiğim için karşılıksız burs çıktığını çok gecikmeli biçimde öğrendim. Koç bursuydu bu. Birinci burs parasıyla arkadaşlarıma yemek ısmarlamıştım.
TEK ŞİKAYET YOK: Araştırma ve inceleme yüklü yayınlanmış 9 kitabım var. Kitaplarımın birçok iktidarın etrafındaki insanların dikkat çeken zenginleşmeleri ve yolsuzluklarla ilgili siyasi araştırmalardı. Kitaplarımdan ötürü hakkımda verilmiş bir şikayet dilekçesi bile olmadı. Bundan gurur duydum. İki nedeni var, kitaplarımı daima cerrah titizliğiyle yazdım ve yazdığım her şey belgeliydi.
HEM SIKINTI, HEM KOLAY: BBC Türkçe’de çalışırken, daveti üzerine CHP Genel Lideri Sayın Kemal Kılıçdaroğlu ile Meclis’te basın danışmanı olarak çalıştım. Anlık gelişmeleri ilettiğim bilgi notlarını sakince dinleyip, analitik düşünerek süratle bir sonuca gitmesi beni daima etkilemiştir. Kılıçdaroğlu ile çalışmak hem çok kolay, hem çok güç. Kolay zira, kolay sonlanmaz. Sıkıntı zira, güç beğenir. Detayları önemser ve evraka dayanmayan bir hususla asla ilgilenmez.
Taşçı, RTÜK’te vazife yapıyor.
TEK SESLİ TÜRKİYE İÇİN ÇABALIYORLAR
TEK SESLİ YAPI: RTÜK üyeliği için beni aday gösterdiler ve seçildim. Burada bürokrasiyi, bürokrasi diplomasisini, siyasetin öteki bir istikametini gördüm. RTÜK’ün siyasi iklimden etkilenmesinin sonuçları var. Şu anda istedikleri ve çabaladıkları, 1700 radyo ve televizyonun olduğu Türkiye’de tek seslilik… TELE 1, Halk TV karartma cezası aldı. Pekala, Türkiye’deki ekonomik kriz, dış siyasetteki yanılgılar, işsizlik ortadan mı kalktı? Yalnızca vakit kazanmaya çalışıyorlar.
SÖZCÜ TV’Yİ ENGELLİYORLAR: RTÜK, SÖZCÜ TV başvurusunu gündeme almıyor. Bu kaygının göstergesi. Mevcut iktidarın istemediği yayını yapabileceği niyetiyle, niyet okuyarak lisans vermemenin hukuksal sonuçları olur. Bir kanalın yayın hayatına başlamasından bu kadar çekiniliyorsa nedeni tüzel değil politiktir. Televizyonunu satan şahsa ilişkin logo kullanıldığı için ceza verilecekse bunun devralan SÖZCÜ’ye değil, birinci sahibe verilmesi gerekirdi. Manidar bir ceza. Üstü kapalı biçimde ‘Böyle bir televizyon istemiyoruz’ diyorlar.
İlhan Taşçı, Bekir Coşkun ile birlikte…
GAZETECİLİKTE ROL MODELİM MUMCU
İlhan Taşçı, gazetecilik mesleğine tutkusunu şöyle anlattı: “Çocukluğumdan itibaren gazetecilik ve siyasete meraklıydım. Lisede Uğur Mumcu’nun kitaplarını okuduktan sonra rol modelim olmuştu. Gazeteciliğe de Cumhuriyet Gazetesi’nde gece muhabiri olarak başladım. Yüksek yargı muhabirliği ise gazetecilikte kendimi bulduğum bir alandı. Detaylar ortasındaki ilişkiyi birleştirerek fotoğrafı netleştirmekten inanılmaz keyif alıyordum.”
İlhan Taşçı üniversite yıllarında…
Sözcü
