Dünya Meteoroloji Örgütü, İklim Göstergeleri ve Sürdürülebilir Kalkınma: Orta Temasları Gösterme isimli raporunda iklim değişikliği üzerinde direkt tesirli olan yedi iklim göstergesini inceledi. Raporda, global ısınmayı 1,5 °C’nin altında sınırlamak için daha büyük memleketler arası işbirliği gereksinimi olduğu belirtildi. 2020 yılında ise ısınmanın, şimdiden sanayi öncesi (1850-1900 yılları arası) düzeylerin yaklaşık 1.2 °C üzerinde olduğu vurgulandı.

Birleşmiş Milletler’e bağlı Dünya Meteoroloji Örgütü (DMÖ), bugün İklim Göstergeleri ve Sürdürülebilir Kalkınma: Orta Temasları Gösterme isimli raporuyla ilgili basın açıklaması yaptı.

Açıklamada Sürdürülebilir Kalkınma Gayelerine (SKH) ulaşmak ve global ısınmayı bu yüzyılın sonuna kadar 2 °C’nin altında, hatta 1,5 °C’nin altında sınırlamak için daha büyük memleketler arası işbirliği gereksinimine dikkat çekildi.

KARBONDİOKSİT EMİSYONUN AZALTILMASI EN KIYMETLİ VE GEREKLİ HAREKET

Raporda yedi iklim göstergesinin; karbondioksit konsantrasyonu, sıcaklık, okyanus asitlenmesi, okyanus ısı içeriği, deniz buzu boyutu, buzul kütle istikrarı ve deniz düzeyi yükselmesi olduğu belirtildi. Karbondioksit emisyonlarının dünya üzerindeki dağılımına bakıldığında; CO2 emisyonunun yüzde 25 ila yüzde 30’u okyanus tarafından emilir ve okyanus asitlenmesine yol açar, yüzde 20 ila yüzde 25i bitki örtüsü tarafından emilir ve geriye kalan yüzde 50 atmosferde kalır ve ek sera tesirine katkıda bulunur.

İKİ YÜZYILDA 4 DERECE ISINMA BEKLENİYOR

Raporda sera gazı konsantrasyon yolu senaryosu nazaran 2100 yılına kadar global ortalama yüzey sıcaklığının 25 °C artması öngörülüyor.

Geçmişte her 20 bin yılda 4 derece ısınma gözlemlenirken antropojenik iklim değişikliğinin yalnızca iki yüzyılda tıpkı ısınmayı tetiklemesi bekleniyor.

Raporda, 2020 yılındaki ısınmanın şimdiden sanayi öncesi (1850/1900 yılları) düzeylerin yaklaşık 1,2 °C üzerinde olduğu vurgulandı.

20 KAT DAHA FAZLA

Öteki yandan Kutup ısınma oranının, global ortalama orandan 3 kat daha süratli olduğu belirtildi.

Kuzey Kutbu süratle ısınırken, yüksek sıcaklıklar, kalıcı donların erimesine ve yeraltında depolanan metanın havaya bırakılmasına neden olduğu söz edildi.

Şayet bu fenomen gerçekleşirse metanın, 100 yıllık bir vakit ölçeğinde CO2’den 20 kat daha fazla global ısınma potansiyeline sahip olduğu vurgulandı. DHA

Sözcü