TelevizyonGazetesi.com /Detay- Kanal D ekranında 39 kısımlık macerası geçtiğimiz hafta sona eren Zalim İstanbul serinin gidişi birçok izleyiciyi üzdü. Ama prodüksiyonun senaryo kasvetleri devam etmesini imkansız kılmaktaydı. Serinin sarfiyat ayak verdiği bildiri ise biraz gelişgüzel oldu… Kötücül karakterlerin apar topar vefatları, zati saçma olan birçok hadisenin üzerine tuz biber ekti.

Anlamsız halde öldürülen bu kötücül karakterler, aslında adaleti temsil ediyordu.Yani seri adaleti sağlayarak bitmiş oldu. Zenginliğin bir memnunluk kaynağı olmadığı bildirisi da verildi… Ağah beyefendi de esasen seride bu bildirisi veriyordu. Sonuçta serinin umum tablosu da memnun olmak için illaki çok güçlü olmak gerektiği yanılgısına düşenleri uyaran bir çizgideydi. Milliyet Blog’da serinin verdiği bildirileri kıymetlendiren Anibal Güleroğlu, kıymetli noktalara temas etti.

İşte Anibal Güleroğlu’nun bakış açısıyla; Zalim İstanbul’dan arkaya kalan, seriden izleyicilere verilen, altı çizelecek iletiler:

“İstanbul’un taşı toprağı altın diye koşturanların, bu sayısız ihanete uğramış kentte para bulsalar bile, mutluluğu-huzuru yaşayamama mümkünlüğü nispeten yüksek dedi her kısmında bize.

Dahası zenginlerin parıltılı görünen dünyalarındaki karalıklara da ayna tutup onlara özenmenin yanlışlığını vurguladı.

Serinin bir öbür kayda bedel iletisi, bayanların refah içinde yaşamak için varlıklı erkek avcılığına soyunması ve evlenmeden yatağa girmesine dairdi! Bu noktada maatteessüf yaratılan söylemle yeniden tüm hata bayan kanadına yıkılmış; baştan çıkartıcı, kötülük kaynağı üzere ele alınmıştı. Hakikaten erkeği elde etmek için yatağına girmek ve ondan evlat yaparak evliliği garantilemek konusunda kışkırtıcılığa soyunan Neriman öne çıkan karakter oldu.

Saçma bir durumla ölen Ceren de onun kurbanı yapıldı. Böylelikle kızlara, ‘Sakın ha’ dendi adeta.

Öte yandan finalde Seher’in gençlik sevdasıyla gördük ki, kızlar aşk uğruna da nikâhsız birliktelik yaşayabiliyor ve erkeğin başından atabileceği varlıklara dönüşebiliyor… Ki, bu noktada her daim namus söylemleriyle ortalıkta gezinen ve gerçekleştirdiği evliliği erkeğin ‘sahiplenme’ lütfu olarak yansıtan Seher ile sevdiği adama kanıp karnında evlatla kovulmanın akabinde onun kardeşiyle evlenip hayata tutunan Şeniz’in tablosu zıt kutuplardan kadın-erkek mantığını sorgulatan iki farklı örnek oldu.

Bayanların erkek mağduriyetini öteleyecek biçimde onları kötüleştirerek çatışmacılığını yaratıp buradan yol almayı tercih eden… Ve gerçek hayatın bilakis hayalci bir gelişimle keyifli sonu yaşatan ‘Zalim İstanbul’da en son iletiye gelince…

‘Hadi gelin köyümüze geri dönelim’! Kırsalın ve küçük kentlerin İstanbul’dan çok daha fazla memnunluk getireceğini resmeden bir aile tablosuyla noktayı koyan seri, büyük umutlarla İstanbul’a göç edenlere ‘İstanbul sevdasından vazgeçip geldikleri noktaya geri dönme’ tavsiyesinde bulundu ya…

Bu ne kademe gerçekçiydi? Şayet Karaçaylar’ın İstanbul’da şurası bir iş sistemi ve paraları olmasa bu türlü memnun yaşayabilirler miydi Hatay’da? Pekala ya para-iş bulamadığı için köyden İstanbul’a göç edenlere bu bildiri tesir eder mi? Bilinmez.”

Televizyon Gazetesi