Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde yaklaşık 5 ay evvel arazi uyuşmazlığı nedeniyle çıkan arbede yüzünden 12 aile, soyadlarının tıpkı olması nedeniyle tarafı olmadıkları arbedenin sürgünü oldu. Mevt korkusu yaşayan aileler konutlarından ve topraklarından olurken, çocuklarını okula bile gönderemiyor.

Siverek’e bağlı Aşağı Taşlı kırsal Mahallesi’nde yaklaşık 5 ay evvel arazi uyuşmazlığı nedeniyle meydana gelen ve 3 kişinin hayatını kaybettiği, 6 kişinin yaralandığı akraba ailelerin hengamesi sonrası, hengameye karışmayan 12 aile soyadlarının arbede edenlerle birebir olması nedeniyle sürgün durumuna düştü. 12 aileden yaklaşık 160 kişi can güvenliği olmadığı için çeşitli köylere sığınarak kendilerini muhafazaya çalışıyor. Can güvenlikleri olmadığı için öğrenciler okullarına devam edemezken, üniversite öğrencileri eğitimlerini dondurmak zorunda kaldı.

“KAVGA İLE HİÇ İLGİMİZ YOK”

8 kişilik nüfusu ve 2 akraba ailesi ile birlikte bir köye sığınan Ali Demirkıran, arbede ile hiçbir alakalarının olmadığını, arbedede 3 kişinin vefatına neden olan aile ile birebir soyismi taşıdıklarını kaydetti.

Arbedenin tarafı olmamalarına karşın vefat korkusu yaşadıklarını anlatan Ali Demirkıran, ”Olay gününde ailemle birlikte tarlada çalışıyorduk, o esnada 2 akraba ailelerimiz ortasında olay oldu. Her iki taraf da akrabamız, vuran taraf biraz daha bize yakın olduğu için ve birde soy isimlerimiz birebir olduğu için köyümüzden bizi kovdular ve mağdur duruma düştük. Konutlarımızı, araçlarımızı yaktılar, konutlarımızın içindeki eşyaları yağmaladılar” dedi

3 AİLE 21 NÜFUS TEK ODADA

Sığındıkları köy sakinlerinin kendilerine bir göz oda tahsis ettiklerini ve burada 3 aile 21 kişinin yaşadığını söyleyen Demirkıran, hala daha tehdit aldıklarını anlatarak, ”Devamlı tehdit altında olduğumuz için çocuklarımızı okula göndermekten korkuyoruz, bundan ötürü çocuklarımız okuyamıyor. 2 tane üniversite öğrencim var. Ben çocuklarımın okumasını istiyorum lakin can güvenliğimiz olmadığından, çocuklarımı okula gönderemiyorum. Devamlı tehdit bildirileri aldığım için çölyak ve diyabet hastası oğlumun tedavisini yapamıyorum, oğlum için Siverek Kaymakamlığına başvurdum, sağ olsun kaymakamımız bizi hastaneye gönderdi fakat oğlumun yatırılması gerekiyordu, yeniden kâfi can güvenliği olmadığı için yatıramadım” biçiminde konuştu.

12 AİLEDE 160 KİŞİ MAĞDUR

Arbede ile hiç alakası olmayan 12 aile ve 160 kişinin çeşitli köylere sığındığını söyleyen Ali Demirkıran, ”Buraya biz 3 aile sığındık, diğer köye 5 aile, diğer bir köye de 4 ailemiz sığınmış durumda. Çocuklarımın okumasını istiyorum” tabirlerini kullandı.

”300 DÖNÜM TAPULU ARAZİM VAR EKEMİYORUM”

Köyde 300 dönüm müstakil toprağının olduğunu, köyden sürgün edildikleri için araziyi süremediklerini belirten Demirkıran, ”Evimizden olduk, köyümüzden farklı kaldık. Köylerimizde yerlerimiz var fakat ekemiyoruz. Köyde 300 dönüm müstakil arazim var. Ekim vakti geldi, tarlalarıma gidip, ekinlerimi ekmek istiyorum fakat gidemiyorum” sözlerine yer verdi.

ENDİŞEDEN OKULA GİDEMİYORLAR

Çok güç durumda ve şartta yaşamaya çalıştıklarını söyleyen Zeynep Demirkıran endişeden okula gidemediklerini belirterek, ”Çok sıkıntı bir süreçten geçtik. Olay gününde konutumuzu, eşyalarımızı yaktılar. Dört tane abim var, hepsi kaygıdan okula gidemiyor, işe gidemiyoruz. Üstümdeki elbiseler bile milletin bize verdiği kıyafetler. Biz olay günü tarlada çalışıyorduk, hiçbir şeyimizi almadan tarladan kaçtık” sözlerini kullandı.

“ABİLERİME BİR ŞEY OLACAK DİYE KORKUYORUM”

Her vakit bir kaygı içerisinde yaşadıklarını söyleyen Zeynep Demirkıran, ”Hep bir kaygı var içimde ağabeylerime, dayıma bir şey olur mu diye. Bizim köyümüzde bir sürü tarlamız var fakat o tarlalarımızı ekemiyoruz. Burada 21 bireyiz, çalışamıyoruz ekemiyoruz nasıl yaşayacağız. Artık bize bakıyorlar ancak ne vakte kadar bu sürecek” dedi

”OKUYUP BU CAHİLLİKTEN KURTULMAK İSTİYORUZ”

Olayla hiçbir alakalarının olmadığı halde daima tehdit altında oldukları için kayıtlarını dondurduklarını söyleyen, 2 sınıf üniversite öğrencisi Kahraman Demirkıran, ‘Okuyup bu cahillikten kurtulmak istediklerini’ belirtti. Kahraman Demirkıran” Ben ve kardeşim üniversite öğrencisiyiz, bu olay nedeniyle kayıtlarımızı dondurmak zorunda kaldık. Bu dondurma ne vakit kadar sürecek, bir yıl mı, 2 yıl mı bilemiyorum. Biz okumak ve bu cahillikten kurtulmak istiyoruz” halinde konuştu.

TEDAVİ OLMAK İSTİYOR

Diyabet ve çölyak hastalığı nedeniyle daima hastanede denetim altında olması gerektiğini söyleyen 15 yaşındaki Hüseyin Demirkıran ise tedavi olmak istediğini kaydederek, “Ben hem çölyak ve hem de diyabet hastasıyım, unlu şeyler yiyemiyorum. Rahatsızlığım nedeniyle her ay hastanede yatmam lazım, ailemin bu durumundan ötürü hastaneye de gidemiyorum. Ben lisede okuyordum da bu durumda okula da gidemiyorum. Psikolojim bozulmuş, çok korkuyorum okula gidemiyorum” diye konuştu. (İHA)

 

Sözcü