Mevlana vefat gününü “Hakk’a vuslat” yani “Yaratana Kavuşma” (Şeb-i Arus) saymıştır. 17 Aralık 1273 tarihinde ölen Mevlana’yı daha iyi anlamak ve anmak için de 7-17 Aralık tarihleri Mevlana Haftası olarak kabul edilir.

Yüzlerce yıldır müsamaha ve barışın sembolü olan Mevlana’nın öldüğü gece Mevlevilikte Şeb-i Arus olarak kabul edilir. Şeb-i Arus, Hz.Mevlana’nın vuslata erişmesinin 748. yıl dönümünde Konya başta olmak üzere birçok yerde düzenlenen etkinliklerle anılıyor.

ŞEB-İ ARUS NE DEMEK?

Şeb-i Arus sözü “Düğün Gecesi” demektir. Mevlana vefat gününü “Hakk’a vuslat” yani “Yaratana Kavuşma” (Düğün Günü-Gecesi) saymıştır, “Herkes ayrılıktan bahsetti, bense vuslattan” der. Vefat Mevlana için kişinin aslına dönüşü, kaynağının ilahi bir cevher olması nedeniyle “Allah’a dönüş” olarak yorumlar. Bir öteki sözle vefat “cismin ortadan kalkması değil, Allah’a gerçek uçmasıdır”. Vefat, Müslümanlık öncesi Türklerde de tıpkı formda söz edilir.

KONYA’DA ŞEB-İ ARAS PROGRAMLARI BAŞLADI

Hazreti Mevlana’nın 748. Vuslat Yıldönümü Anma Merasimleri (Şeb-i Arus) başladı.

Etkinliklerde, Mevlana’nın 22. nesilden torunu Esin Çelebi Bayru, belediye liderleri ve protokol mensupları Şems-i Tebrizi Hazretleri’nin türbesini ziyaret etti. Türbede Kur’an-ı Kerim okunarak dua edildi. Daha sonra Mevlana Meydanı’na kadar “İrfan Vakti” yürüyüşü gerçekleştirildi. Meydanda düzenlenen Nevbe merasiminin akabinde iştirakçiler Mevlana Müzesi’ni ziyaret etti. Mevlana Müzesi’nde Gülbang duası okundu. Etkinlikler kapsamında Mevlana Kültür Merkezinde stant açılışı da gerçekleştirildi.

MEVLANA’NIN MANA DOLU KELAMLARI

İstediğin kadar inançlıyım de namaz kıl, sadaka ver. Umut verip, itimat aşılayıp da yarıyolda bıraktığın insanın gönül sadakasını her iki dünyada da veremezsin.

Kabuğu kırılan sedef ıstırap vermesin sana, içinde inci vardır.

Ey zulümle bir kuyu kazan! Sen kendin için tuzak hazırlıyorsun.

Gördün ya beni gamdan öbür kimse hatırlamıyor, gama binlerce kez aferin.

Kendine gel, orijinal bir kelam söyle de dünya yenilensin! Kelamın öylesine bir kelam olmalı ki; Dünya’nın da hududunu aşmalı. Hudut nedir, ölçü ne? Bilmemeli!

Kaygı erkektir, umut ise dişi; onlardan ölümsüz ve pak şeyler doğar.

Kusur bulmak için bakma birine, bulmak için bakarsan bulursun. Kusuru örtmeyi beceri edin! İşte o vakit kusursuz olursun.

Mademki kendinde bir keder yahut pişmanlık hissediyorsun; bu, Allah’ın sana olan yardımının ve sevgisinin bir kanıtıdır.

Çirkinlikle hoşluğu görünüşle değil, akılla ayırt edin.

Sıkıntı, insanı yokluğa götüren rahvan attır.

Tıpkı lisanı konuşanlar değil, tıpkı hisleri paylaşanlar anlaşabilir.

Ayrılık içinde insanın gözünü açıp kapayıncaya kadar geçen vakit, yıl üzere gelir.

Gönlü ışık yakmayı, aydınlanmayı öğrenen kişiyi, güneş bile yakamaz. Gündüz üzere ışıyıp durmayı istiyorsan, geceye benzeyen benliğini yakıver.

İnsaf et, aşk hoş bir iştir! Onun bozulması, hoşluğunu kaybetmesi, tabiatın berbat niyetli oluşundandır.

Her lisan, gönlün perdesidir. Perde kımıldadı mı, sırlara ulaşılır.

Bizim sözlerimizin hepsi nakit, diğerlerininki nakildir. Nakil, nakdin fer’idir.

Bir insanın nasıl güldüğünden terbiyesini, Neye güldüğünden ise zekâsını ve düzeyini anla.

Ben kilitten seslenen bir kapı anahtarı üzereyim güya. Sanır mısın ki benim kelamım yalnızca bir kelamdır.

Bilgi, sonu olmayan bir denizdir. Bilgi dileyense denizlere dalan bir dalgıçtır.

Birçok alımlar vardır ki gerçek bilgiden, gerçek irfandan nasipsizdirler. Bu ilim sahipleri, bilgi hafızıdır, bilgi sevgilisi değil.

Ne diye böbürlenip büyükleniyorsun? Doğumun bir damla su, vefatın bir avuç toprak değil mi?

Ne tükenmez hazinesin ey dil! Ne devasız bir keder..

Diğerlerine imrenme, çok kimseler var ki senin hayatına imreniyorlar.

Bir kimseyi tanımak istiyorsan, düşüp kalktığı arkadaşlarına bak.

Bazen diyorum ki; “ne olacak söyle gitsin”.. Sonra diyorum; “Söyleyince ne olacak, sus bitsin”

Hırs insanı kör ve ahmak eder. Bilgisiz hale sokar da mevti kolaylaştırır.

Herkes dışını süslerken, sen içini, kalbini süsle. Herkes diğerinin ayıbını araştırırken, sen kendi ayıplarınla meşgul ol.

İnsanları iyi tanıyın, her insanı üzücü bilip kötülemeyin, her insanı da iyi bilip övmeyin.

Yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyeceğim kimse olmadığından yalnızım ben.

Yeşilliklerden, çiçeklerden meydana gelen bahçe süreksiz, ancak akıldan meydana gelen gül bahçesi daima yeşil ve hoştur.

Yetmiş iki millet kendi sırrını bizden dinler. Biz, bir perde ile yüzlerce ses çıkaran bir ney üzereyiz.

Açlık, ilaçların padişahıdır. Doktorlar niçin perhiz verir düşünsene.

Aklın varsa bir öbür akılla dost ol da, işlerini danışarak yap.

Sözcü