MİT şehidinin cenaze merasimine ait imajlı haberi yayınladıkları için yargılanan OdaTV Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan, sitenin Sorumlu Haber Müdürü Barış Terkoğlu ile gazeteciler Hülya Kılınç ve Murat Ağırel’in de bulunduğu sekiz kişi hakkında dava bugün görülüyor.

Dün temel hakkındaki görüşünü açıklayan savcılık, MİT Kanunu’na muhalefet ve devletin güvenliğine ve siyasal faydalarına ait bilgileri açıklamakla suçladığı gazetecilerin 19 yıla kadar mahpusla cezalandırılmasını istedi. Barış Pehlivan savunmasında şunları söyledi:

* Şehit MİT mensubuna dair fotoğraflar ve bilgiler, OdaTV’den çok evvel açıklandı, yayınlandı ve yayıldı. Yani bizim yayınladığımız haberde şehit MİT mensubuna dair bize özel hiçbir yeni olgu yok. Bu gerçeğe karşın biz hem şehidin ailesini hem de MİT Kanunu’nu düşünerek ekstra bir hassasiyet gösterdik. Ve daha evvel ifşa olmasına karşın, şehidin soy ismini, ailesinin isimlerini cenazenin kaldırıldığı köyün ismini yayınlamadık.

HÜLYA KILINÇ YA DA ŞEHİDİMİZ MANİSALI OLMASAYDI…

* Sav makamı da bu yadsınamaz gerçeğin farkında olarak, bizi asıl şehit cenazesinden bir kareyle suçladı. Saklı çekilmediği ortaya çıkan, şehidin tabutunun taşınma karesinde MİT mensuplarının da olduğunu tez ettiler. Ve biz, ilgili bir adet fotoğrafta MİT mensubu olduğu argümanını birinci kere iddianameden öğrendik. Yani ifşayı savcılar yaptı. Ki OdaTV’nin haberinde; o fotoğrafta kaymakam, siyasi parti temsilcileri ve vatandaşların olduğu yazıyordu. Kelamın özü, yazmadığımız hatta ima dahi etmediğimiz bir şeyle suçlanıyoruz.

* Kaldı ki… Savcılar kaleme aldıkları iddianamede, MİT mensubu olduğunu bilmeden yapılan paylaşımları akladı. Sav makamının kendi oluşturduğu bu suçsuzluk karinesini ve kıstasını kullanıp net olarak söyleyebiliriz ki; OdaTV’nin yayınladığı tabut taşıma karesinde de bir cürüm olmadığı tartışmasız bir gerçektir. Nihayetinde kolay denklem şu: Hülya Kılınç ya da şehidimiz Manisalı olmasaydı bu haber yapılmayacaktı. Başka MİT mensubunun cenaze haberinin OdaTV’de olmaması da bunun delili. Bu ayrıyeten, savcıların tez ettiğinin bilakis bizim MİT mensubu ifşa etmek üzere bir planımız ve kastımız olmadığının da kanıtıdır. Yalnızca gazetecilik saikiyle hareket ettik.

İFŞA EDEN CENAZEYE ÇAĞIRAN KÖY MUHTARI ŞAHIT

* Tutuklanmaya bu adliyeye cezaevi çantamla, kendi ayağımla geldim. Ne kaçması ne saklanması! Tutukluluğa devam münasebetlerinden biri de şahit beyanı. Şehidin naaşının ne vakit ve nereden kalkacağını hem şehidin hem de babasının açık ismiyle, yetmeyip şehidin fotoğrafıyla birinci defa internette ifşa eden, bunu yaparken herkesi de cenazeye davet eden köy muhtarının beyanı. İddianamenin bize isnat ettiği ve ‘suç’ olduğunu vurguladığı tüm hareketleri birinci gerçekleştiren fakat ‘tanık’ olan kişinin beyanı.

TEKRAR TECRİDE GÖNDERİLDİM

* Biliyorsunuz; birinci duruşma için buraya bağlandı, dinlendi. O gün bu salonda olan tez makamının gözünün önünde, şehidin ismini ve soy ismini, babasının ismini ve soy isimini, yaşadıkları köyün ismini açık açık bir kere daha tekrarladı. Yani şahit bize ‘suç’ olarak isnat edileni burada yine yaptı, gitti. Ve sav makamı ‘siz ne yapıyorsunuz’ bile diyemedi. Ve ben o dinlendikten sonra, yani MİT mensubunun kimliği, babasının kimliği, ailenin şu an nerede yaşadığı, ben saklarken burada gözümün içine bakarak bir kere daha deşifre edildikten sonra, ‘tanık beyanı’ gerekçesiyle tekrar tecride gönderildim.

* Artık soruyorum; nedir bu ‘Tanık beyanı?’ Şayet hataysa dedikleri, ki tez makamı o denli diyor, şahidin cürmünün diyeti bana mı ödetiliyor? Ben onun yerine mi mahpus yatıyorum? Şayet o denli değilse, yani bu dedikleri cürüm değilse, ben katiyen diğer bir şeyden ötürü tutukluyum. Bunu şahit da biliyor, o fevkalade bir özgüvenle konuşuyor, lakin bana söylenmiyor.

ENDIŞENIN DEĞİL, GERÇEĞİN SESİ OLUN

* Tutukluluğuma devam münasebetleri de itiraf ediyor ki; bu davanın aslı MİT şehidinin cenazesi değil. Maalesef ki, cenaze toprağı asıl gerçeğin üzerine atılmak istendi. ‘Sır’ cenazede değil, taziye konutunda geçersiz gözyaşı dökenlerdeydi. Lakin işte tarihin de bir ahlakı var, kaldıramıyor bu türlü büyük palavraları, aklayacak beni. Evet, bu salondaki herkes biliyor ki; Burada, bu davada bir haber değil, tüm haberciliğim cezalandırılmak istendi. İnsan bilmediğinden korkar. Ben bunu, yani niçin sanık sandalyesinde olduğumu bildiğimden ötürü korkmuyorum. Sizden de talebim; vereceğiniz kararda kaygının değil, gerçek neyse onun sesi olmanızdır.

Sözcü