Çocuk edebiyatının en sevilen kalemlerinden birisiniz, öncelikle çocuklar için kitap yazmak sizin için ne söz ediyor?
Kendimi tanımlarken, bana çok uygun olduğunu düşündüğüm bir cümleden yararlanıyorum: “Büyüdüm ve yarım kaldı çocukluk.” Tıpkı öteki hoşluklar üzere çocukluk da insanın karşısına bir kez çıkan ve sonuna kadar yaşanması gereken anlar bütünü. Hayata sıfır noktasından bakan çocuklardan uzaklaştıkça devreye kabullenilmiş sorunlar, yaşı geçmiş hayaller, adım atma hamasetini gösteremeyen bireyler giriyor. Meğer burada, Çocuk edebiyatında vaktin, atmosferin ve karakterin sarılacağı türlü mevzular var. Hayallerinin peşine takılmaktan vazgeçmeyecek çocuklara ve hayallerinin üstünü örtmüş yetişkinlere yayılsın istiyorum cümlelerim. Kitapların ulaştığı herkes edebiyatın bir modülü. Şimdi tanışmadığım okurların kitaplığında kitaplarımdan birinin bulunması tanım edilemez bir memnunluk. Tahminen bir cümlene katılmıyor, eleştiriyorlar. Tahminen de hayatlarında değerli bir cümle oluyorsunuz farkında olmadan.
HAYATTA BAŞARISIZLIKLAR DA VAR
Zürafa Kelamı kuşaklar ortası sıcacık bir kıssa. Farklı kuşaktan karakterleri bir ortaya getirirken sizin için ön plana çıkan şeyler nelerdi?
Umudun kalp hizasını asla terk etmediği… Bir dedeyle torunun birbirine duyduğu inançtan yola çıkan Zürafa Kelamı, hayatın merkezi haline getirdiğimiz muvaffakiyet sorununu de sorgulayan, “Bu hayatta başarısızlık da var,” hatırlatması yapan anlarla dolu. Toprak başarısız olduğunu hissettiğinde kalkıp yürümeye devam ediyor. Hayat başarısızlıkların üstünü örtmek için fazla büyük bir fanus.
Bu bir babayla tanışma, tahminen dedeyle de vedalaşma öyküsü. Siz nasıl tanım edersiniz Zürafa Sözü’nü?
Tam olarak bu türlü. Zürafa Kelamı, babamla tanışma, dedemle de vedalaşma öyküm. Çocukluğunda baba takviyesini hissetmemiş her çocuktan biraz, dedesiyle sokaklarda koşturan çocukların gülümsemesinden kocaman izler taşıyor. Bu izler haliyle hayatın her anına yayılıyor.
NE KADAR ESKİSİYSE O KADAR YENİ
“Birbirine zürafa kelamı verenler asla ayrılmazlar” diyorsunuz. Bu kelam kitaba dair çok şey söz ediyor aslında. Zürafa kelamı nedir tam olarak?
Zürafa Kelamı dedeyle torununun birbirine verdiği bir kelam, özel bir selamlama formu aslında. Anıları birbirine bağlayan, gündoğumu ve batımında ortaya çıkan, gökyüzünde salınan hatırlamalar bütünü. Ne kadar eskiyse, bir o kadar yeni. Eski meskenden, yeni konuta uzanan ve albümlerde zımnî notlarla hatırlanan kalpten bir kelam. Hepimizin hayata dair verdiği bir kelam tahminen de.
Çok üretken bir müellif olduğunuzu da göz önüne alarak soruyorum, sizin okumayı en sevdiğiniz müellifler kimler?
Son yıllarda yetişkin tarafını daha az takip ettiğimi söyleyebilirim. Çocuk ve gençlik kitaplarını, yenisi yakından takip ediyorum. Çocuk edebiyatında Roald Dahl, Carlo Collodi, Benji Davies, Quentin Blake, Peter H. Reynolds, Susanna Tamaro, David Walliams, Ömer Açık, Can Göknil, Behiç Ak, Tülin Kozikoğlu okumaktan keyif aldığım müelliflerden. Yetişkin kitaplarında ise Barış Bıçakçı, Kemal Sayar, Elena Ferrante, Charles Dickens ve Italo Calvino kitaplarını seviyorum.
Sözcü
