ÖZEL HABER: GÖKMEN ULU

Pandemi nedeniyle ligler tatil edilince onbinlerce antrenör işsiz kaldı. Kaygısına derman arayan futbol antrenörleri İzmir’den ses yükseltti. Geçtiğimiz günlerde Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği (TÜFAD) İzmir Şubesi önünde aksiyon yapan spor adamları, “Sesimizi duyan var mı” pankartı ile feryatlarını duyurmaya çalıştı. İzmir Futbol Antrenörleri Dayanışma Derneği Lideri Şahverdi Aydemir tespitlerini, sıkıntılarını ve beklentilerini SÖZCÜ’ye şu sözlerle anlattı:

‘ANTRENÖRLER AÇLIĞA MAHKUM EDİLDİ’

• Amatör antrenörler profesyonel kulüplere atlet yetiştiriyor, üniversitelerdeki spor akademilerine öğrenci gönderiyor. Daha da değerlisi, gençleri berbat alışkanlıklardan koruduğu üzere, sağlıklı bireyler yetişmesine ve sosyo-kültürel gelişime değerli katkılar sağlıyor.
• Futbol yalnızca futbol değildir. Sir Alex Ferguson’un çok manalı bir kelamı var: “Para dünyanın en iyi atletini satın alabilir. Çok para hepsini bile alabilir. Lakin iyi bir sportmen yetiştirmek paradan fazlasını gerektirir; insan sevgisini ve emeğini…” Amatör kulüpler sevgi yuvasıdır, sivil toplum kuruluşlarıdır, her birini toplumsal sorumluluk projesi olarak kıymetlendirmek gerekir. Tüm bunların omurgasını ise antrenör oluşturur.
• Amatör ligler kapatılınca işsiz kalan antrenörler mukadderatına terk edildi. Tanıdığım yedi arkadaşım pazarda limon satarak rızkını çıkarmaya çalışıyor. Bu imkanı bile bulamayan binlerce işsiz, çaresiz antrenörümüz var.
• Antrenörlerimizin toplumsal garantisi yok. Sigortaları olmadığından hastalandıklarında hastaneye gidemiyor, ilaç alamıyorlar.

‘TÜFAD İDARESİ ÜYELERİNE DAYANAK OLMADI’

• Geçtiğimiz Eylül ayında İzmir Futbol Antrenörleri Dayanışma Derneği’ni kurduk. Derneğimiz pandeminin getirdiği problemlere deva arayışından doğdu.
• Zira Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği (TÜFAD) kaygımıza derman olmadı. İzmir’de 1667, Türkiye genelinde 26 bin futbol antrenörü var. Bu dernek her yıl her bir antrenörden çalışma vizesi olarak ortalama 200 lira alıyor. Kasası dolu. Bu sıkıntı vaktimizde TÜFAD’ın dayanışma içinde olmasını, işsiz kalan antrenörlerimize nakdi yardımda bulunmasını talep ettik, “Tüzüğümüz buna elvermiyor” diyerek kabul etmediler. “Tüzüğünüzü değiştirin” dedik, yapmadılar.

‘BİZİ PANDEMİ ENKAZI ALTINDA BIRAKTILAR’

• Gençlik ve Spor Bakanlığı açık alandaki futbol liglerini oynatmıyor, kapalı alanlardaki salon sporlarını oynatıyor. Üstün Lig’i açık tutan, amatör ligleri kapatan Türkiye Futbol Federasyonu bizimle ilgilenmiyor, yok sayıyor. Türkiye Amatör Spor Kulüpleri Federasyonu (ASKF) da açlık içindeki antrenörlere aşı olmadı.
• Elbette en büyük güç devlet. Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın, toplumsal devlet anlayışıyla spor adamlarına sahip çıkmasını, nakdi dayanakta bulunmasını bekledik lakin beyhude.
• Bizi pandemi enkazı altında bıraktılar. Sesimizi duyan olmadı.
• Yalnızca İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer taleplerimize kayıtsız kalmadı, hem besin paketleri, hem de nakdi dayanak için çalışma başlattı.

‘YASADA ANTRENÖRLÜK MESLEKTEN SAYILMIYOR’

• Antrenörler yasal olarak bir meslek erbabı sayılmıyor. Kanunda yeri ve tarifi yok. Bizim de yok, profesyonel teknik yöneticilerin, örneğin Fatih Terim ve Şenol Güneş’in de yok. Mesleksiz olunca hükümetin açıkladığı takviye paketlerinden de yararlanamadık. Meslek yasasının çıkmasını istiyoruz. Akabinde meslek odalarımızın oluşturulmasını talep ediyoruz.
• Şenol Güneş, Fatih Terim, Aykut Kocaman, Yılmaz Vural üzere pahalı büyüklerimizin emeğe, işçiye hürmet duyduğunu ve hassas olduğunu biliyoruz, onlardan sesimize güç katmalarını istiyoruz.

Sözcü