1 NİSAN LATİFESİ ÜZERE: Fakir bir ailenin çocuğu olarak, 1 Nisan 1940’ta doğdum. 1 Nisan latifesi üzere. İlkokul 5. sınıftan lise 2’ye kadar, simit ve gazete satarak harçlığımı çıkardım. Parlak bir öğrenciydim, günlük gazetelerde sanat sayfaları hazırlıyor, belediye salonunda edebiyat günleri düzenliyordum. Yaz tatillerinde Ulusal Mensucat dokumacılık fabrikasında çalışmaya başladım.
YILMAZ PÜTÜN’LÜ GÜNLER: Edebiyat matinelerinden birinde, Yılmaz Pütün öykü okumak istemişti. Ben kabul ettim. Lakin arkadaşlarım korktu. Zira Yılmaz, yazdığı bir öykü nedeniyle komünizmi övmekten mahkum olmuştu. Yılmaz’a programın dolu olduğunu söyledik. ‘Canınız sağ olsun’ dedi. Çok utandım ancak Türkiye buydu. Ve o Yılmaz Pütün sonra Yılmaz Güney oldu. Bir öteki matinede de ben Cahit Sıtkı’nın ‘Memleket İsterim’ şiirini okumak istedim. Öğretmenimiz hepimize komünist denileceğini ve başımızın belaya gireceğini söyledi. Meğer bu şiir keyifli insanların yaşadığı, hoş bir ülke hasretini lisana getiriyordu. Şiiri okutmadılar.
Kazan, TİP davasında tutuklandı. Mamak ve Niğde cezaevinde 4 yıl kaldı. Afla çıktı.
GAYRET AZMİ: Tahminen yoksulluk, tahminen Ulusal Eğitim klasikleri haksızlıklara karşı uğraş azmi yaratmıştı. Üniversite giriş formundaki 3 seçeneğe de İstanbul Hukuk yazdım. Başarılı bir öğrenciydim mezun olup avukatlığa başladım.
KOMÜNİSTLERİN AVUKATI: 1966’da Eskişehir’de bir provokasyon yaşandı. 5 saf insan, komünizm propagandası suçlamasıyla tutuklandı. Müdafilik misyonunu üstlenmiştim. Sonraki gün Bursa’da duruşmam vardı. Baro odasında kimi avukatlar, bir meslektaşlarının o sanıkları savunma vazifesini üstlenmesini ayıplayarak anlatıyorlar. ‘O avukat benim’ dedim. Yalnızca sustular.
Turgut Kazan, 12 Eylül devrinde Barış Davası sanıklarının avukatlığını üstlendi.
Cezaevinde geçen günler
ARKADAŞIM MEHMET: 1961-62’lerde sosyalizm rüzgarları esmeye başlamıştı. Adaletsizliklere karşı, en sağlıklı tahlilin sosyalizm olduğuna inandım. O tarihte çok yakın arkadaşım olan Mehmet Barlas ile TİP’e üye olduk. Ben yönetici oldum. Barlas çok değişken bir çizgi izleyerek, bugünkü pozisyonuna yerleşti.
BANA DÜŞEN MİSYON: 12 Mart müdahalesi geldi. Partimiz kapatıldı. Yasal bir partinin yöneticileri, 15’er yıl mahpusla cezalandırıldı. Mamak’ta Sadun Aren, Mümtaz Soysal, Muammer Aksoy, Yoksul Baykurt, Dursun Akçam ile kaldık. 4 yıl kadar yattım. Afla çıktım. Her vakit, bana düşen vazifenin temel hukuk unsurlarının ve hukuk devletinin, büyük çoğunlukla benimsenip özümsenmesini sağlamaya çalışmak olduğunu düşündüm.
Turgut Kazan, kendisi üzere avukat olan kızı Aslı Kazan ile birlikte.
Dayanılmaz acıların yaşandığı periyotlar
ÇAKAR ALMAZ SİLAH: 1976’da İstanbul Barosu idaresine seçildim. Akabinde 12 Eylül darbesi ve dayanılmaz zorbalıkların/acıların yaşandığı bir periyot daha başladı. O periyot sıkıyönetim askeri mahkemeleri dünyasına adım atmak zorunda kaldım. Evvelki devir belediye lideri olan Ahmet İsvan tutuklanmıştı, müdafiliğini üstlendim. DİSK’e yardımcı olmak, meskeninde silah bulundurmakla suçlanıyordu. Evdeki kitaplıkta dünya üzerinde mermisi bile bulunmayan, dededen miras antika bir silah bulmuşlar, polis onu alıp götürmüş. Kumpas bir raporla Ahmet İsvan, silahlı çabada olmakla suçlandı. Silahı mahkemeye getirmediler, yok edildi. Lakin İsvan yılmadı daima başı dik durdu. Sonra Barış Davası başladı. Mecnun Petro’nun vasiyetini temel alarak suçlama yöneltilip yargılama yapılıyordu.
Uğur Mumcu, 24 Ocak 1993’te öldürüldü.
Uğur’a beraat haberini veremedim!
ERBAKAN’IN AVUKATI OL: 12 Eylül’ün sıkıntı günleriydi. Necmettin Erbakan tutuklu yargılanıyordu. Sonradan TBMM Lideri olan Mehmet Ali Şahin bana hocanın müdafiliğini önerdi. Lakin, Kenan Cihan onlara yeşil, bize kızıl komünist gözüyle bakıyordu. Ortada zati hukuk devleti yok. Müdafiliği üstlenirsem, ‘Bakın nasıl birleştiler’ yakıştırması olacaktı. Şahin de bana hak verdi. Haksızlığa karşı duruşta bize yakışan buydu. Artık onların haksızlığa karşı durmak bir yana, bütün haksızlıkların, yasakların, baskıların, adaletsizliklerin faili ve sorumlusu olduklarını görüyor, nereden nereye gelmişler diyorum.
Gazeteci Uğur Mumcu
MUMCU İLE BİR ANI: Bütün yaşadıklarımızı sevgili Uğur Mumcu daha o günlerde görüp bizleri uyarmaya çalışmıştı. Ulusal Savunma Bakanı Ercan Vuralhan’ın şikayeti üzerine Uğur hakkında ceza davası açıldı. Vuralhan zırhlı araç alımındaki rolü nedeniyle tartışıldı. Araçları zırhlı değildi ve Uğur araştırdı, bu gerçeği ortaya çıkarıp yazdı. Vuralhan’ın İsviçre’de randevu konutu işleten bir şirketin ortağı olduğunu da ortaya çıkardı. Dokümanlara dayansa da yolsuzluğa hesap sormazlar, söyleyeni cezalandırmaya kalktılar. İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesi beraat kararı verdi. Yargıtay onayladı. Onay haberini Adalet Bakanının resepsiyonunda bir yargıçtan öğrendim. Lakin yargıç öbür evrakla karıştırmış olabileceğini söyleyince pazartesi günü karar örneğini aldıktan sonra Uğur’a durumu bildireyim diye düşündüm. Ne yazık ki sevgili Uğur için o pazartesi olmadı. Pazar günü bombayı patlatıp Uğur’u bizlerden ayırdılar.
Sözcü
